Champagne!!! Champagne!!! Champagne!!!
Riep de longarts uit terwijl ze vanmorgen om 08.45 uur mijn kamer binnen liep.
Sommige dagen in het leven zijn extra bijzonder, en vandaag is voor mij zo'n dag. Ik ben eindelijk helemaal af van de prednison! In totale staat van euforie huppel ik rond.
In opdracht van de dokter heb ik het dus maar gevierd samen met Mel:
Op het terras, in stijl proostend op onze gezondheid met een glas shorly (Zwitserse bubbeltjes appelsap). Terwijl een donkere wolk de zon van het terras weerhield was ik even het stralende zonnetje. Wat ben ik dankbaar en blij met deze dag!
"Elk voordeel heb z'n nadeel" Ook hier is deze wijsheid op zijn plek... Ik ben nu niet meteen van alle bijwerkingen af. Die zijn heftig. Zo heftig dat het nog weken kan aanhouden. Als ik nu de hoofdrol zou krijgen in Tom&Jerry dan liep ik met een vissenkom over mijn hoofd. Dat is hoe ik me nu al dagen voel. Gelukkig is nu wel het ergste achter de rug.
De dagen zijn deze week gevuld met doktersbezoeken, zwemmen, fitness, fysio en wandelen. Stil op bed blijven liggen is eindelijk van het rooster gehaald. Het voelt fijn om actief bezig te zijn met longrevalidatie. Ik zeg: laat dat herstel maar komen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten