Weinig woorden maar impressies van alles wat mijn camera tijdens deze tocht heeft gevangen.
Opeens.. zo onverwachts.. in stilte pronkend ligt daar midden op de weg een hartje van steen. Alsof het daar had liggen wachten tot de wolken plaats maakten voor de zon. De ezeltjes niets vermoedend langs liepen met de zon op hun rug. Die zelfde felle zon die het landschap van gister extra kleur gaf vandaag. En zo was er zelfs geen 'instagram' meer nodig voor deze foto's..
Sommige dagen zitten vol cadeautjes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten