Na alle heftige nieuws van de laatste blog kan ik jullie natuurlijk niet lang op het vervolg laten wachten.
Dus daarom een kort blogje van de gewone dag en de verdere ontwikkelingen in de Alpen.
Helaas was de dosis cortisone niet genoeg.. elk lijf is anders en de mijne is blijkbaar immuun geworden voor alle troep die er de laatste jaren is ingestopt. Toen gister het lamlendige gevoel en alle pijnen nog niet opgelost waren is besloten na overleg met Nederland de dosis cortisone te verhogen. Ze konden het niet meer aan mij zo te zien lijden. Als je er zelf middenin zit voel je het niet zo. Maar nu ik eindelijk weer tot leven kom vandaag voel ik dat ze er goed aan hebben gedaan!!! Als je lichaam deze stof niet aanmaakt dan ben je hopeloos. Zelfs je hoofd optillen van het kussen mondt uit in een heuse oorlog tegen je zelf. Gelukkig ben ik inmiddels dat stadium al een paar uur voorbij.
Ik verbaas mij er echt over waarom we in het Nederlands de bijnieren het woordje "bij" hebben gegeven. Het is een kapje bovenop de nieren. Het regelt van alles en maakt cortisol aan. De benaming doet je echter vermoeden dat ze bijzaak zijn. Maar geloof mij, ik weet nu wel hoe erg ze hoofdzaak zijn voor je welbevinden. Zelfs in het Perzisch worden ze ook zo benoemd. Ik pleit bijdeze voor een andere naam.
De dag begint hier sinds alle commotie rondom mijn bijnieren nu om 6.00 uur. Ik heb tijdelijk 'roomservice' wat wel weer en voordeeltje is van het ziek zijn. Het is echt zaak dat ik snel opknap zodat ik nog vol gebruik kan maken van de 3 weken verlenging van de opname.
Dinsdagmiddag staat hier in het teken van wandelen. Niet voor het nemen van landschapsfoto's (zoals je zou vermoeden) maar voor conditie opbouw in de schone lucht. Gezien mijn huidige situatie kan ik het aan me voor bij laten gaan.
Zodoende heb ik mij gestort op het onder de knie krijgen van het rijden met een booster.
(Lees: scootmobiel) Nooit gedacht hier op mijn 28ste al werk van te maken.
Het is wel fijn om een stukje de gang op te kunnen rijden of naar de ingang. Al is het in een rode booster! Nog even aansterken en ik loop weer een rondje van 5 km Davoser See.. dat beloof ik jullie en me zelf.
Lieve Setareh, wat dapper dat je dit op internet zet. Veel mensen hebben daar heel veel steun aan , o.a. ikzelf. Sterkte en beterschap, kimberley.
BeantwoordenVerwijderen