Afscheidsthee op het terras in Durrboden.

Nog twee dagen en ik mag ook naar huis! Zojuist mijn maatjes E en E uitgezwaaid. Als je zolang per toeval tot elkaar veroordeeld bent in het Nederlands Astmacentrum Davos dan schept dat hoe dan ook een band. Zondag is het zover en wordt ik uitgezwaaid. Tot die tijd nog de laatste lab uitslagen afwachten en inpakken.

Gister samen met de auto van E naar het dorp gereden voor een lunch. (En het was echt een cadeautje!) Na alle winterse neerslag die we hebben gehad begon de felle Zwitserse zon heerlijk te schijnen. We zijn doorgereden naar Durrboden in mijn favoriete Dischmadal, waarvan jullie al eerder foto's hebben gezien.

Ook in Durrboden lag er sneeuw. De boeren waren druk bezig met de voorbereidingen en het weghalen van vee. Het is daar zo hoog en koud dat over een paar weken de wegen al gesloten worden! Voor ons dus een extra afscheidscadeautje om daar nog even op het terras te mogen zitten.

Zie hier de foto's.. de charme die ze uitstralen van het verkleurende gras behoeft geen woorden: