Deze datum is afkomstig uit de legende rondom de stichting van het Zwitserse eedgenootschap, waarin staat dat op 1 augustus 1291 de staatjes Uri, Schwyz en Unterwalden op de Rütli een eeuwigdurende eed hebben gezworen elkaar te ondersteunen en te beschermen. Pas sinds 1994 is deze dag officieel een nationale feestdag.
Bij ons op de Nederlandse afdeling in Davos ging het longrevalidatie-programma gewoon door. Op de donderdag is dat altijd een flinke wandeling. Vandaag in de bosrijke schaduw van het Sertigdal.
Terug in de kliniek stond een groots buffet op ons te wachten. Schalen vol verse vis en de lekkerste salades. Manden vol kleurrijk fruit en taart bestrooid met dikke lagen poedersuiker. Mijn vermoeden is dat met dit reeds genoten riante buffet het gehele jaarbudget van de hochgebirgskliniek-keuken er door is gegaan. We zullen zien of er morgen weer droge rijst op het menu staat!
Wat ik tot nu toe van de Zwitsers heb gezien valt het gek doen hier behoorlijk mee. Ze zijn erg terughoudend en lang niet zo uitbundig als hoe we in Nederland de boel geheel in het oranje op zijn kop zetten. Zou het komen omdat ze hier al eeuwen ingeklemd tussen de bergen leven? Dat behouden zijn kom je immers overal in hun cultuur tegen. Een drankje en hapje eten met zijn allen aan een lange tafel in het drop is hier groots. Althans in de regio Davos.
Maar volgens de traditie sluit ook hier men het festijn af met een hoop siervuurwerk. Jullie voelen de 'wolk' al hangen. Een beetje longpatient heeft enorm veel moeite met vuurwerk.
We worden daarom geheel volgens protocol naar de Davoser See begeleid vanavond om van een veilig afstandje tot het dorp mee te genieten. Als het vuurwerk in de zelfde categorie valt als het buffet, dan kan mijn avond niet meer stuk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten