Sommige dagen hebben een gouden randje als je ze zou uittekenen. Er is net iets extra's wat die dag maakt tot een bijzondere dag. Als we terugdenken kunnen we ons immers nooit hele dagen van begin tot eind voor de geest halen, maar wel de momenten. Bijvoorbeeld de dag van gister waarbij het is gelukt om mij weer van de prednison af te krijgen. En dat maakt die dag tot eentje met een gouden randje!
Het is elke keer weer een gevecht om van dat medicijn af te komen. Maar het is weer gelukt kan ik jullie met gepaste trots mededelen :) Als ik iets heb geleerd van een opname in het NAD dan is het wel bij die momenten stil staan!
Terwijl de zon hier langzaam de Davoser See een groenige gloed geeft start de week in Davos. Niet meer zo grijs als de afgelopen dagen. Ik heb nog ruim 3 weken te gaan als alles goed gaat.
Dat betekend dat het vandaag tevens de dag is dat de oude groep reeds is vertrokken naar Nederland en er een nieuwe groep van patienten arriveert. Om de 3 weken herhaalt zich dat. Op zondag zitten we dan om 07.00 gezamenlijk aan het laatste ontbijt in de kliniek. Gevolgd met het uitzwaaien door personeel en patienten om 8.00 uur. Ze gaan en wij blijven nog even. Ik laat me graag nog een keer verrassen door nieuwe gezichten en verhalen. Je zou het toeval kunnen noemen dat je op hetzelfde moment met elkaar in Davos zit. Maar sommige mensen die je hier treft zijn zo bijzonder dat het geen toeval kan zijn!
Straks eerst op het programma pilates en fitness.. tijd om mijn inmiddels koude latte op te drinken en mij te gaan haasten richting de gymzaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten