Als ik er naar kijk zie ik een meer waar heel veel verhalen samen komen. Het is een meertje met een hele geschiedenis, het is de watervoorziening van Zurich en Klosters. In vroegere tijden verpacht door het boerendorp dat Davos was. Niemand dacht er ooit aan dat het een ski-oord zou worden laat staan een congrescentrum voor de wereldtop. Maar zou je ooit denken dat dit meer ook symbool staat voor veel dromen?
Vrijwel iedere patiënt die wordt opgenomen in het NAD komt hier met slechte longen. Het gaat dan in Nederland al zo erg slecht dat een klein stukje lopen een hele work-out is. Ik kwam met moeite mijn straat uit.
Eenmaal in Davos is het de favoriete droom om een rondje Davoser See te kunnen lopen.
Zo ook een van mijn dromen voor in Davos. Een rondje is vanuit de kliniek 5,3 km. Het loopt niet vlak dus af en toe een beetje stijgen en dalen. Kortom het ultieme doel tijdens revalidatie. Deze week is het mij dan eindelijk gelukt! Een vol rondje Davoser See! Super blij dat het gelukt is!
Ik laat het hier natuurlijk niet bij zitten.. als het eenmaal gelukt is wil ik het vaker kunnen doen.
Nu ik deze blog schrijf zit ik me mijn laptop weer bij de het meer maar dan op een steiger. Onder mij wordt het water steeds dieper met een uiteindelijke diepte van 58 meter. Het is windstil en het water is zo vlak als een spiegel. Het is je amper voor te stellen dat de Davoser See in de winter voor de helft leeg is en helemaal bedekt met sneeuw. De steiger waar ik op zit ziet er op de winterse foto's torenhoog uit.
Voor nu een mooi bereikt resultaat & foto's...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten