Sinds een week ben ik verwikkeld in een voor mij compleet nieuw fenomeen: 'vechten met je verzekeraar'. De zorgverzekeraar moet immers akkoord gaan met de opname in Davos.
Het leek allemaal heel relax en voorspoedig te verlopen. Ik ben immers al ruim 2 jaar bezig met longfysiotherapie, heb een rugzak aan medicatie (inclusief prednison), en mijn agenda zit vol met ziekenhuisbezoeken. Alleen met het bijkomende nadeel dat het in Nederland niet onder controle te krijgen is. Dan is er ook nog een charmante longarts compleet met een super attente longverpleegkundige, die voor de volle 100% achter deze opname staan. Op Heideheuvel was ik met vlag en wimpel door de intake voor Davos. Dit klinkt toch als het ideale check-lijstje voor de medisch beoordelaar? Het is dan ook een raadsel waarom de verzekeraar al weken de tijd neemt! Vorige week kwam de afwijzing met als enige onderbouwing dat ik geen longrevalidatie achter de rug heb in Nederland. Tjaa.. daar keken we allemaal van op!
Toen de longarts met de verwijzing naar Davos kwam was het wennen maar groeide langzaam de overtuiging dat het de juiste stap zou zijn voor mijn gezondheid. Inmiddels ben ik er helemaal klaar voor... en in Davos zijn ze ook klaar voor mij. Maar de vraag is of de zorgverzekeraar nu klaar is met het lijstje afvinken?! Er is nu haast.. want de vlucht naar Davos staat gepland op 10 juni a.s.
De verzekeraar zei dinsdag dat het antwoord woensdag zou komen. En ja, je voelt het aankomen, woensdag bleek deze datum te verschuiven naar donderdag. Nu verschuift het naar morgen.
Ik duim en stress, mijn familie duimt, mijn kantoorgenoten duimen mee, vrienden en vriendinnen sturen uit alle continenten zoveel positieve energie dat je je afvraagt of het universum zo'n stroom nog wel kan verwerken!
En nu is het aftellen begonnen: Als ik morgen ochtend om 11.00 uur akkoord krijg kan ik mee naar het Nederlands Astmacentrum Davos.
Nog even volhouden die positieve vibe dus!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten