De ochtend begon hier vandaag met wat het beste te beschrijven is als het ware 'Almhof-gevoel'. Het geluid van koeien die met zo'n prachtige grote bel om hun nek langzaam langs de bergwand naar beneden grazen. Meng dit geluid met kwetterende vogels en je wordt wakker in Davos.
Om niet helemaal het gevoel te hebben als patiënt dat ze je hebben gedropt bij een astma kliniek, ergens op een wildvreemde berg, staat het eerste weekend altijd in het teken van kennis maken met de omgeving. Jullie raden het al, iets waar dit stadsmeisje zich enorm op heeft verheugd! Eindelijk naar buiten toe en zien waar Davos daadwerkelijk ligt.
Voor vertrek stond als lunch 'Risi Bisi' op het menu. Wat mij betreft een geniale naam voor een bord rijst met doperwten en ragout!
Dan is het eindelijk zover onder begeleiding en met een busje van de kliniek gaan we op weg naar de bewoonde wereld..
Het NAD (Nederlands Astmacentrum Davos) ligt eigenlijk iets buiten Davos Dorf. Davos zelf is een klein stadje met twee lange hoofdwegen bewoond door totaal zo'n 12.000 inwoners. Maar het stadje weet zijn populatie een aantal keer per jaar te verdubbelen door de beroemde congressen die hier worden gehouden. Daarom een stadje in de vorm van een lintdorp vol hotels. Gelukkig is het maar heel kort rijden vanaf de kliniek om in idyllische dalen terecht te komen met prachtig uitzicht over de bergtoppen.
Ook in de kliniek is het uitzicht vanaf elk raam weer compleet anders.
Kijk en geniet van het uitzicht van vandaag...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten