Mist, zon en bergen.

Bij het opstaan vanmorgen waren alle bergen verdwenen. Geen besneeuwde toppen, geen groen kleuren pallet aan naaldbomen...alleen maar grijze mist. In een kliniek met astma patienten is dat een collectieve last. Mist voelen we immers allemaal hier meteen bij iedere ademhaling.

Inmiddels zit ik om mijn balkon toe te kijken hoe de bergen gesteund door de zon langzaam uit de mist komen en hun troste toppen tonen. Wat een rijkdom is dat toch zo'n balkon met ligbed helemaal voor je zelf!

Vandaag een iets blijere blog omdat alle medicatie nu al aanslaat. De weg naar herstel is soms een behoorlijk hobbelig pad. Maar voor mij is het heel belangrijk om vooruit te kijken en te genieten van alle mooie momenten die het hier zijn met zich meebrengt.

Vandaag staat er op het programma een conditie test. Ik mag over een uurtje laten zien hoeveel meter ik kan lopen in 6,5 minuten. Ben zelf enorm benieuwd naar de uitslag!

Eerst maar eens gaan lunchen. Vandaag staat op het menu vis file, aardappeltjes en spinazie a la creme.
Vanaf 11.30 wordt hier al warm gegeten. Het restaurant wordt namelijk gerund door Zwistsers en Duisters van de Duitse afdeling van de kliniek. Goed om je Duits op peil te houden.. al is het vooral voedingsvocabulaire.

Morgen een heel spannende lunch: Isi Bisi :)
Geen idee wat de kok er mee bedoeld..het zal vast iets te maken hebben met weekend in je bol!